Job!

Ja hoor! Het is weer tijd voor een nieuw verhaaltje :) deze keer begin ik op 3 februari, de dag dan Amanda mij na 3 maanden verliet. Ik bleef dus alleen achter op de farm bij Linda en Ivan. In totaal heb ik daar nog 10 dagen door gebracht met fencing, helpen in het cafe van Linda en klusjes in / rondom huis. Vrijdag 8 februari was ook zo'n dag, druk bezig met zilver poetsen in het cafe. Samen met Linda bespreek ik de opties tot het vinden van een baantje tot dat er een vrouw (fracis) binnen komt. We raken aan de klets en het is erg gezellig. Wat blijkt haar broer is een agent die mensen inhuurt en dan met een team shed werk doet. Dat wil zeggen: er is een team met mensen die reizen rond in het land. Van schuur naar schuur en scheren daar schapen. Anyway, Francis zou een goed woordje voor mij doen! En dat heeft ze gedaan. Maandag kon ik wel komen voor een dagje proefwerken. 11 februari. Daar gaan we dan, mijn werkdag in de shed. Toen ik daar aan kwam om 8 uur dacht ik: oooh help! Er waren zoveel mensen en iedereen was aan het werk. Er stond serieus niemand stil. Het leek wel een fabriek! Nouja ik ook aan de slag. Ik mocht beginnen aan een ronde tafel die rond kan draaien. Daar wordt de wol op gegooid en daar moest ik de vieze dingen uithalen. Vol goede moet ga ik aan de slag! Er wordt gewerkt van 07.30 - 09.30 10.00-12.00 13.00-15.00 & 15.30-17.30. Lange dagen dus. In de pauzes wordt er gezorgd voor eten. Te veel en te lekker! Sandwiches, cake, koekjes, koffie en thee. In de lunch pauze is er warm eten. Pasta, aardappeltjes sla etc. Ik blijf tot 5 uur en kan daarna gaan. We spreken af dat ik woensdag met iemand mee rijd naar Yass, donderdag en vrijdag nog proef werk en maandag kan beginnen. Ik zeg prima! Eindelijk heb ik een baan! Het werk is niet zo leuk en de dagen zijn lang maar ik word goed betaald en ik hoef me geen zorgen te maken over eten en onderdak. Dus, Linda zet mij die woensdag af en ik rijd met een collega mee naar Yass. Onderweg stoppen we in wat plaatsjes om eten te halen omdat er deze 2 dagen geen Cook is. Omdat het maar 2 dagen zijn. Als we aankomen in Yass is het rond 6 uur in de avond. We zijn met 8 mensen. 4 scheerders en 4 woolwerkers (waar ik er dus 1 van ben) we slapen in een soort barakken die aan de spinnenwebben gezien al een tijd niet gebruikt zijn. Maar goed bed is bed nietwaar. Ik rol m'n slaap zakje uit en snap ineens waarom iedereen lakens en luchtbedden bij zich heeft. Niet aan denken gewoon slapen. En dat doe ik dan ook. Donderdag beginnen we om 7.30. Ik sta paraat en er wordt kort uitgelegd wat ik moet doen. Wat ik niet wist was dat ik die vrijdag wol van lammeren had gedaan. Nu gaan we voor schapen. Juist ja. De scheerders doen hun werk en de fleeces (wol van schaap) worden bij mij op de tafel gegooid. Ik haal er de vieze stukken uit. De wol is heel vet en best wel smerig. Dit houd ik maar liefst 2 dagen vol. Vrijdag heb ik het al gehad met het saaie werk maar we gaan nog even door. Het weekeind breng ik door in Sydney. Een collega van mij gaat daar vrienden bezoeken en ik kan mee rijden. Ik boek een hostel in het centrum en zaterdag avond ga ik uit op kings cross. Dit doe ik met een aantal mensen bij wie ik op de kamer slaap in het hostel. Een paar Engelse en 2 Aussies. Erg gezellig. Zondag moet ik om 11 u uit checken en breng ik door mij de Mac. Daar is wifi en ik moest nog een aantal e mails sturen dus dat komt goed uit:). Tegen 3 uur rijden we weer terug naar Yass. Waar we om half 7 aankomen. Deze zondag zijn er meer collega's. In totaal zijn we op maandag met 16 personen. Een gezellige boel dus. De leeftijden liggen tussen 15 en 38 dus zeer gevarieerd. Dat is leuk! Ik deel mijn kamer met tiana. Zij is 19 en doet dit werk al 4 jaar. Naar mijn mening heeft ze iets verkeerd gedaan. maar daar mag ik niet over oordelen. Maandag, 18 feb, mijn verjaardag. Weer beginnen we om 07.30. Er is een vrouw die mij alles uit legt zodat ik niet alleen maar aan de tafel hoef te werken. Dat is fijn. Aan het eind van de dag kan ik fleeces op pakken. Dit is nog best lastig want je moet de linker achter poot zoeken om het zooitje goed op te vouwen en op te pakken en ze op de tafel uitgooien. Het is nog een ramp maar ik weet wat ik moet doen. Dus, linker achterpoot zoeken en de rechter maar die is makkelijk want daar eindigen ze mee. Dan veeg je alles bij elkaar. Net als dat ene muziek instrument dat ze zo in elkaar duwen en dan uit elkaar trekken. Nou ja dan pak je alles op. En dat moet mega snel voor dat de scheerder weer terug is en dat is binnen 10 sec. Dan ga je met het zooitje naar de tafel. Een fleece weegt tussen 4-6 kilo. Aan de tafel spreid je het uit zodat de mensen daar het makkelijk kunnen uitzoeken. Het is hard werken en veel stressen. Er zijn in deze shed 6 scheerders en soms zijn ze allemaal tegelijk klaar. Er zijn in de schuur waar we nu werken 7 plekken. (Voor de wool werkers) 4 aan de tafel, 1 voor het oppakken van de fleeces en 2 bruum. Dat is een soort bezem waarmee je de vloer schoon houd. Je moet dan de buik stukken uitzoeken en de plaats van de scheerder schoon houden. Allemaal stress werkjes. Elk half uur draaien we een plaatsje door. Maandag is mij dus alles uitgelegd en ik voelde me een idioot haha! Alles moet zo snel en iedereen doet het zo makkelijk. Ik was echt de grootste kluns op aarde en dat ben ik nog steeds. Na het werken moest ik een aantal formulieren invullen. Daar kwamen ze er achter dat het mijn 21e verjaardag was. Tijdens het eten stond er een taart met kaarsjes op tafel en een fles campagne! Heel erg leuk! Hadden ze nog even snel geregeld en dat op mijn eerste echte werkdag! Nu ben ik een week verder. Het werk is erg zwaar en de dagen zijn lang maar het is vol te houden. Ik moet steeds aan het liedje 'de werkende jeugd van Bots' denken. daar zingen ze: 'die 8 uur per dag komen we echt wel door' 'dan zijn we moe, doen we niks want daar is de avond voor' 'we werken voor de poen en ze zoeken het dus maar uit' 'als wij maar koffie krijgen in de pauze van half 11' daar ga ik dan maar vanuit!
Sommige mensen doen het al jaren. Ik zou het niet kunnen. Ik hoop het tot eind april vol te houden. Dan heb ik hoop ik genoeg geld verdient voor de maanden daarna. Vandaag zaterdag ben ik met een collega Yass ingegaan en heb hier wat dingetjes bezocht. Waarschijnlijk werken we nog 1 tot 1,5 week in Yass en dan gaan we naar de volgende schuur. Morgen ga ik naar Canberra en maandag beginnen we weer met de volgende week. 'Om 5 uur vrijdag pleite, alweer een week voorbij' Het is grappig te zien hoe snel je ergens kunt wennen. 'Wij zijn aangepast' Ik begin te zien wie er altijd als eerste de schuur uit lopen, wie er het eerste in de rij voor het eten staan en wie er altijd bereid zijn je te helpen. Toch grappig dat het over al het zelfde is.
Ik hoop dat jullie een beeld hebben van het werk wat ik doe. Vragen zijn welkom :p

Nu blaas ik dit verhaaltje uit!
Tot de volgende keer:)